Veel mensen leven met een bewegingsverlies in hun lichaam wat erg storend kan zijn in het dagelijks leven omdat het je uit balans zet. Mensen zijn zich echter niet altijd bewust van deze bewegingsverliezen en zullen hier onbewust op aanpassen of compenseren als herstelreactie. Als een compensatie langdurig aanwezig is, of als er meerdere aanwezig zijn wordt het compensatievermogen van het lichaam op den duur opgebruikt en ontstaan er klachten.
Als er in je lichaam iets bewegingsverlies heeft (een bot, een gewricht, een spier, een zenuw, een bloedvat, een orgaan, tussenliggend bindweefsel, een tand of kies, enzovoort) wordt dat gebied minder goed doorbloed. Eveneens wordt dit gebied minder goed gevoed en kan minder goed de afvalstoffen kwijt. Dit veroorzaakt op een bepaalde termijn pijn, zwelling, verdikking en/of verkorting van bindweefsel, of een combinatie van deze stoornissen. Dit beïnvloedt vervolgens het geheel en geeft compensaties, blessures en is op den duur ziekmakend.

Osteopaten gebruiken de term ‘osteopathische laesie’ voor een gebied van het lichaam dat bewegingsverlies vertoont. Deze ‘laesie’ kan acuut of chronisch zijn. Een ‘osteopathische laesie’ kan bijvoorbeeld ontstaan na een val, een ongeval, een verstapping, een kneuzing, operatie, ziekte, littekens na operatie of letsel, overmatig sporten, een bevalling, verkleving van weefsel door ontstekingsreacties, emotionele spanning, continue stress, verkeerde voeding, overbelasting, enzovoort.

In sommige gevallen zijn er wel middelen om de pijn te bestrijden, maar deze nemen de oorzaak van de klacht niet weg.
De osteopaat is getraind om lichaamssystemen grondig te onderzoeken op bewegingsverlies en kijkt samen met de patiënt naar de oorzaak van de klachten. Aan de hand hiervan wordt een behandelplan opgesteld om het zelfhelend vermogen optimaal te laten functioneren. Om zo tot een blijvend resultaat te komen.